(ลักหลับ)ประสบการณ์เกย์ กูก็คิดว่ามึงเมา ตอนแรก

               อาร์มกับมิน รู้จักกันครั้งแรกในฐานะช่างสักกับลูกค้า ทั้งสองคนรู้จักกันผ่านเพื่อนของกันและกันอีกครั้งหนึ่ง ด้วยความที่ต่างฝ่ายต่างหน้าตาดีกันทั้งคู่ ทำให้หลังจากที่มินไปสักกับอาร์มแล้ว อาร์มก็มีลูกค้าเพิ่มมากขึ้น เพราะว่ามินเป็นคนแนะนำให้คนเหล่านั้นอีกครั้งหนึ่ง ด้วยความที่อาร์มนั้นเป็นคนรูปร่างดี ขาว สูง ตาชั้นเดียว ค่อนข้างมีเสน่ห์สำสาวๆ ทำให้ในเวลาสั้นๆ นั้นเขามีลูกค้าสาวๆ มาสักกับเขาด้วยค่อนข้างเยอะมากๆ จนอาร์มเริ่มเลื่อนคิวสักให้มินไปเรื่อย ๆ

               ความสนิทสนมกันระหว่างทั้งคู่ทำให้มินเริ่มคิดไม่ซื่อในความสัมพันธ์กับอาร์ม มินเป็นเด็กหนุ่มตัวเล็กๆ ผิวขาว หน้าตาจิ้มลิ้ม ที่เพิ่งอยากเริ่มสัก และอาร์มก็เป็นคนแรกที่เขาไปสักด้วยแล้วลายสักออกมาถูกใจเขา ทำให้เขารู้สึกถูกชะตากับอาร์มในระยะเวลาสั้นๆ และกลายเป็นว่า ไม่รู้เมื่อไหร่ ที่มินเริ่มหึงอาร์มกับลูกค้าสาวๆ ของเขา ทั้ง ๆ ที่มิน เองเป็นคนแนะนำมาทั้งนั้น

               ครั้งหนึ่ง มินกะไปสักกับอาร์ม เพราะว่าอยากอยู่ใกล้ๆ เขา แต่กลายเป็นว่า อาร์มมีลูกค้าสาวๆ ที่มาสักรูปต่างๆ ที่ขาอ่อนบ้าง หน้าท้องบ้าง จนมินเองก็แอบหึงอยู่ลับๆ ทว่าเขาเองก็ต้องอยู่ที่นั้น มองภาพบาดตา เพราะแอบกลัวว่าหลังจากสักแล้ว ผู้หญิงคนอื่นๆ จะให้อาร์มลงเสาเข็มนั้นเอง กระทั่งถึงคิวสักของมินกับอาร์มในช่วงเวลาค่ำมืด ที่ใครๆ ก็กลับไปแล้ว

               “รอนานไหม ?” อาร์มถามระหว่างที่กำลังเดินเส้นสัก

               “สำหรับผมอะนาน แต่กับพี่คงไม่นานหรอกมั้ง ได้สักแต่สาวๆ นี่ หลังๆ ไม่สนใจกันแล้วไง ?”

               “ก็สนสิ มึงเป็นคนพาลูกค้ามาหาพี่นะเว้ย แถมยังมีแต่คนสวยๆ ขาวๆ ทั้งนั้น โบ๊ะเลยๆ” อาร์มพูดออกมาด้วยความรู้สึกจริงๆ ของตัวเอง โดยไม่ได้สังเกตุเลยว่ามินไม่พอใจมากๆ “คนเมื่อกี้เห็นป่ะ สักรูปนก ไอ้เหี้ย ต่ำลงไปอีกนิดกูก็จะเห็นรังนกแล้ว สักไปควยแข็งไป”

               มินแอบมองอย่างเคืองๆ “ถ้าผมเป็นผู้หญิง พี่จะลัดคิวให้ผมป่ะ ?”

               “อ่ะ…ผู้หญิงก็ต้องมาก่อนอยู่แล้วป่ะ ถ้ามึงเป็นผู้หญิง กูให้คนแรกเลย เอาจริงๆ มึงก็น่าตาน่ารักอยู่นะ เหมือนเกิดมาผิดเพศยังไงไม่รู้ว่ะ”

               “ผิดห่าไรล่ะพี่” มินขึ้นเสียง “ผมดีใจที่ได้เกิดมาเป็นแบบนี้ ถึงผมจะหน้าเหมือนผู้หญิง ผมก็เป็นผู้ชาย และถึงผมจะชอบผู้ชาย ผมก็ยังเป็นผู้ชายคนหนึ่งอยู่ดี”

               “……” ประโยคนั้นทำเอาอาร์มชะงักไปเลย “มึงไม่บอก…กูไม่รู้นะเนี่ย”

               มินยักไหล่ “ก็บอกแล้ว ว่าไม่มีใครรู้หรอก”

               “นี่มาสักกับกูนี่เพราะว่ากูหล่อหรือเปล่าวะมิน…” อาร์มเอ่ยแซว “อย่าให้รู้นะ ว่าคิดไม่ซื่อ”

               “มาสักแรกๆ ก็ไม่เท่าไหร่ หลังๆ ก็เริ่มรู้สึกว่าพี่หล่อดีเหมือนกัน”

               “เชี่ย…” อาร์มหัวเราะ “โดนชมแล้วขนลุกว่ะ แต่ก็รู้สึกดี”

               “คงไม่เท่าผู้หญิงชมหรอกมั้ง” นั่นเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองคนต่างได้พูดคุยถึงตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง มินเองก็ไม่เคยบอกใครเหมือนกันว่าเขาเป็นเกย์ แต่เขาอยากบอกอาร์ม เพราะจะได้รู้ว่าทัศนคติทางเพศของอีกฝ่ายเป็นอย่างไร ดีมากพอที่จะให้เขารู้สึกดีด้วยไหม ท้ายที่สุด อาร์มก็บอกว่าอาร์มรับได้ เขาไม่ได้มีปัญหาเรื่องเพศ หรือเรื่องที่เป็นประเด็นส่วนตัว เขาเคารพในความเป็นคนของทุกคนว่ามันต้องเท่าเทียมกันเสมอ…

               แน่นอนว่าสิ่งที่อาร์มพูดออกมาก็ยิ่งทำให้อาร์มนั้นกลายเป็นคนที่มินรู้สึกชอบมากขึ้นเรื่อย ๆ

               “พี่แม่งพูดดีว่ะ หน้าตาก็ดี…เป็นผัวผมเหอะ”

               “นึกว่าจะชวนกูเป็นเมีย ฮ่า ๆ” อาร์มหัวเราะร่วน “ถ้าเป็นผัวก็พอคุยกันได้”

               “ถ้าเป็นพี่ ผมยอมเป็นเมียก็ได้นะ ปกติเป็นผัว”

               ทั้งสองมองหน้ากันแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่อไป

               วันเวลาพ้นผ่านจากวันเป็นเดือน ทั้งสองคนเริ่มสนิทกันมากขึ้น อาร์มไม่เคยติดใจในตัวตนของมินเลยและมินเองก็เป็นตัวเองทุกๆ ครั้งที่ได้อยู่กับอาร์ม แม้รู้ว่าตัวเองจะไม่มีทางได้เป็นอะไรกับอาร์ม แต่เขาก็ยังยินดีที่คอยช่วยเหลืออาร์มในหลายๆ ครั้ง โดยที่มินไม่รู้เลยว่า อาร์มเองก็เริ่มรู้สึกดีๆ กับมินแล้วเหมือนกัน

               “มึง…วันนี้มีสาวนัดมาตอนทุ่มนึงว่ะ สักหลัง…มึงว่าไง ?”

               “เอ๊า แล้วแต่พี่ดิ ชอบไม่ใช่เหรอ สักค่ำๆ กับสาวๆ ก็รับไปสิ” มินพูดอย่างไม่สนใจอะไร แต่ก็ชอบเก็บข้าวของของอาร์มไปเรื่อยๆ

               “ไม่หึงกูหน่อยเหรอ ?”

               “เอาจริงๆ ป่ะ หึง…แต่ถ้าหึงแล้วเสียงานเสียการก็ไม่ควรนะ”

               “หึๆ…มึงนี่น่ารักจริงๆ”

               สุดท้าย อาร์มก็รับงานสักนั้น ส่วนมินก็นั่งเล่นไปในห้องของอาร์มจนเผลอหลับไป กระทั่งดึกดื่นที่อาร์มเสร็จงานแล้วกลับเข้ามาในห้อง มินนอนอยู่ตรงหน้า มีเบียร์สามกระป๋องที่เปิดดื่มไปแล้ว เขาเดินไปนั่งลงข้างๆ แล้วมองมินที่หลับอยู่ ไปๆ มาๆ ก็รู้สึกว่ามินน่ารักดีเหมือนกัน เขาจึงจ้องหน้ามินอยู่อย่างนั้นเนิ่นนาน จนกระทั่งบางความคิดแล่นเข้ามาในหัวของเขา

               “มึงแม่ง…ทำกูมองผู้หญิงไม่น่ารักอีกเลยว่ะ” พูดจบเขาก็ลูบไล้ใบหน้านั้นแล้วแอบหอมแก้มมินเบาๆ ก่อนที่สายตาจะเลื่อนลงไปที่หน้าท้องซึ่งเสื้อเลิกขึ้นมาเล็กน้อย เขาลูบไล้ที่เสื้อนั้นแล้วเลิกขึ้น หน้าท้องขาวเนียนละเอียดทำให้เขารู้สึกดีๆ ขึ้นมา แล้วเขาก็เริ่มควบคุมความคิดตัวเองไม่ได้ ช่องว่างระหว่างกางเกงและหน้าท้อง อาร์มค่อยๆ สอดมือลงไปช้าๆ หวังจะสัมผัสส่าวนลึกล้ำของอีกฝ่าย กระทั่งเขาได้สัมผัสหนั่นเนื้อที่นูนขึ้นมาภายใต้กางเกงในตัวบาง

               นี่เขา…กำลังลักหลับอีกฝ่ายอยู่งั้นเหรอ ? แต่มันกลับห้ามไม่ได้แล้วจริงๆ มือของอาร์มสอดลงในกางเกงตัวบางนั้นแล้วค่อยๆ ควานสัมผัสกับลำควยของมินที่ยังหลับใหลไม่ต่างจากเจ้าของ กระทั่งเขาค่อยๆ ปรดกระดุมกางเกงออก แล้วรั้งชั้นในลงมาจนได้เห็นลำควยที่ขาวเนียนของอีกฝ่าย อาร์มเริ่มกอบกำควยนั้นด้วยฝ่ามือแล้วชักมันอย่างช้าๆ กระทั่งมันเริ่มแข็งตัวขึ้นมา

               “หน้าตาก็น่ารัก…ควยก็เสือกน่ารักอีกนะมึง…”

               ลำควยของมินเป็นสีขาวราวกับสีผิวของตัวเอง ขนาดไม่ได้ใหญ่มากนัก กำลังพอดีมือ อาร์มชักว่าวให้มินช้าๆ จนกระทั่งเขาต้องสะดุ้งโหยงเมื่อเสียงของมินดังขึ้นเบื้องหลัง…

               “ลักหลับผมเหรอ ?”

               อาร์มผงะ หันไปมองทั้งๆ ที่ยังจับควยของเขาอยู่ “เชี่ย…กูนึกว่ามึงหลับ”

               “หลับแหละ…แต่พอโดนจับควยก็ตื่น…ทั้งคนทั้งควยเลย”

               “ก็…ถ้าตื่นแล้ว…จะยังไงต่อ ให้กูหยุดไหมล่ะ ?”

               “ให้หยุด……ก็บ้าแล้วป่าววะพี่ ผมแม่งรอโอกาสนี้มานานฉิบหาย มาเป็นผัวผมเหอะ”

               มองอีกฝ่ายแล้วยิ้ม ก่อนจะพยักหน้า แล้วเริ่มก้มลงไปอมควยให้กับมินทันที…